DLCT สามารถให้คุณภาพของภาพที่ตรงตามวัตถุประสงค์และอัตนัยได้เทียบเท่ากับ CT ชั้นเดียวที่ลดขนาดยา (ลดขนาดยา) Thuy Duong Do แพทย์อาวุโสของ Clinic for Diagnostic and Interventional Radiology และเพื่อนร่วมงานรายงาน นอกจากนี้ การลดขนาดยาในทรวงอกเพิ่มเติมอาจทำได้โดยการปรับเกณฑ์ mAs CT ทั่วไปรับภาพในแถบพลังงานกว้างเดียว แต่ CT
สเปกตรัมจะแยกพลังงานออกเป็นแถบพลังงาน
ที่แคบสองแถบหรือมากกว่า เนื่องจากพลังงานประเภทต่างๆ ถูกดูดซึมโดยเนื้อเยื่อต่างกัน จึงสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับองค์ประกอบทางเคมีต่างๆ ของเนื้อเยื่อได้ “การเข้าซื้อกิจการของDLCT ทำให้เกิดการสลายตัวของวัสดุ (เสมือนไม่มีคอนทราสต์ การถ่ายภาพด้วยไอโอดีนเท่านั้น และเลขอะตอมที่มีประสิทธิผล) ตลอดจนการคำนวณภาพพลังงานเชิงเดี่ยวเสมือน” ผู้เขียนตั้งข้อสังเกต และเสริมว่าการศึกษาทางคลินิกหลายชิ้นได้แสดงให้เห็นประโยชน์ของ
DLCT สำหรับ CT ศีรษะ เพื่อสร้างภาพรอยโรคในสมองและการตกเลือด สำหรับ CT ทรวงอก สำหรับ CT vertebral CT เพื่อแยกความแตกต่างของรอยโรคของกระดูก และสำหรับ CT angiographies ช่องท้องเพื่อปรับปรุงการวาดภาพของหลอดเลือดแดงในอวัยวะภายใน
“สำหรับการได้มาซึ่งภาพของข้อมูลดังกล่าว จำเป็นต้องมีศักย์หลอดที่ 140 kVp หรือ 120 kVp เพื่อให้เกิดการสลายตัวของสเปกตรัมภายใต้การใช้ประโยชน์จากการดูดกลืนรังสีเอกซ์เฉพาะพลังงานของวัสดุต่างๆ” พวกเขาอธิบาย “ตรงกันข้ามกับการเปลี่ยนแปลงของกระแสในหลอด การเปลี่ยนแปลงศักย์ของหลอดมีผลที่ไม่เป็นเชิงเส้นต่อปริมาณรังสี”
รายละเอียดการเรียนเป้าหมายโดยรวมของกลุ่มไฮเดลเบิร์กคือการประเมินคุณภาพของภาพใน DLCT ในเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพเมื่อเปรียบเทียบกับ SLCT ในทรวงอก ช่องท้อง และเชิงกรานในการตั้งค่าขนาดยาที่ลดขนาดลง
ตัวอย่างของภูมิภาคที่น่าสนใจที่ใช้สำหรับการประเมิน
เชิงปริมาณในทรวงอกที่ความสูงของการแยกทางของหลอดลม (ซ้าย) ช่องท้องส่วนบนที่ความสูงของหลอดเลือดดำพอร์ทัล (ตรงกลาง) และช่องท้องส่วนล่างที่ระดับเอว กระดูกสันหลัง L4 (ขวา) (มารยาท: รังสีวิทยายุโรป )
นักวิจัยได้ทำการเปรียบเทียบแบบย้อนหลังภายในรายบุคคลในผู้ป่วย 25 รายที่ได้รับโปรโตคอลการได้มาซึ่งทั้งสามโปรโตคอลอย่างน้อยหนึ่งครั้ง – SLCT ต่ำ (100 kVp, iCT, Philips Healthcare), DLCT ต่ำ (120 kVp) และ DLCT สูง (120 kVp, IQon Spectral CT, Philips Healthcare) – ครอบคลุมช่วง venous-phase thorax, ช่องท้อง และ pelvis ด้วยดัชนีปริมาณ CT เชิงปริมาตรที่ตรงกันระหว่าง SLCT lowและDLCT low
การตรวจทั้งหมดดำเนินการในทิศทางของกะโหลกศีรษะและตำแหน่งหงาย ด้วยการควบคุมการเปิดรับแสงอัตโนมัติ โดยใช้สารคอนทราสต์ไอโอเฮกซอล (Accupaque 350, GE Healthcare) การประยุกต์ใช้คอนทราสต์เอเจนต์ดำเนินการโดยใช้หัวฉีดกำลังที่มีอัตราการฉีด 3 มล./วินาที
พารามิเตอร์การสร้างใหม่เหมือนกันทุกการสแกน คุณภาพของภาพได้รับการประเมินในเชิงปริมาณที่ตำแหน่งการวัด 10 ตำแหน่งในทรวงอก ช่องท้อง และเชิงกรานโดยผู้สังเกตการณ์อิสระสองคน และแบบส่วนตัวด้วยการทดสอบการเลือกแบบบังคับระหว่างบุคคลระหว่างการซื้อทั้งสาม ผู้เขียนแยกผลิตภัณฑ์จากขนาดยา-ความยาว (DLP) และดัชนีปริมาณ CT ปริมาตร (CTDI vol ) สำหรับการเปรียบเทียบขนาดยา
ผลการวิจัยหลักมีดังนี้:
แม้จะจับคู่ CTDI volในโปรโตคอลการได้มา แต่ CTDI volและ DLP นั้นต่ำกว่าสำหรับ SLCT ที่ต่ำเมื่อเทียบกับ DLCT ที่ต่ำและ DLCT สูง (DLP ที่ 408.58, 444.68, 647.08 mGy·cm ตามลำดับ; p < 0.0004) เป็นการมอดูเลตกระแสไฟแบบอัตโนมัติสำหรับ DLCT ต่ำถึงขีดจำกัดล่างในทรวงอก (เฉลี่ย 66.1 mAs เทียบกับขีดจำกัด 65 mAs)
อัตราส่วนเสียงและความคมชัดต่อสัญญาณรบกวน (CNR) เปรียบเทียบได้ระหว่าง SLCT ต่ำและ DLCT ต่ำ (ค่า p, 0.29–0.51 และ 0.05–0.20) แต่ค่า CT สูงกว่าอย่างมีนัยสำคัญสำหรับอวัยวะและหลอดเลือดในช่องท้องส่วนบนสำหรับ SLCT ต่ำเมื่อเปรียบเทียบด้วยDLCT ต่ำ DLCT ที่สูงมีคุณภาพของภาพที่ดีกว่าอย่างเห็นได้ชัด (สัญญาณรบกวนและ CNR) คุณภาพของภาพตามอัตวิสัยดีกว่าสำหรับ DLCT สูงแต่ไม่พบความแตกต่างระหว่าง SLCT ต่ำและDLCT ต่ำ
DLCT ที่ต่ำแสดงคุณภาพของภาพที่เทียบได้กับ SLCT ต่ำโดยมีความเป็นไปได้เพิ่มเติมในการประมวลผลภายหลังด้วยสเปกตรัม นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าการลดขนาดยาเพิ่มเติมเป็นไปได้โดยการลดขีด จำกัด ล่างของกระแสหลอดสำหรับทรวงอก
ทีมงานรู้สึกประหลาดใจที่เห็นว่าการเปลี่ยนจาก 100 kVp เป็น 120 kVp ศักย์ของหลอดได้ผลดีทั้งในแง่ของคุณภาพของภาพและการได้รับรังสีของผู้ป่วย ตามที่ผู้เขียนที่เกี่ยวข้องStephan Skornitzkeนักฟิสิกส์ทางการแพทย์ที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยไฮเดลเบิร์ก
“ฉันเคยคาดหวังว่าเราจะสูญเสียคอนทราสต์ไปบ้างกับการเพิ่มศักย์ของหลอด แต่อัตราส่วนคอนทราสต์ต่อสัญญาณรบกวนกลับกลายเป็นว่าใกล้เคียงกันมากทั้งก่อนและหลังการเปลี่ยนไปใช้เครื่องสแกนใหม่และโปรโตคอลใหม่” เขาบอกกับป้ามินนี่ยุโรป comในอีเมล “ความประหลาดใจอีกอย่างสำหรับฉันคือการได้เห็นว่าระบบควบคุมการเปิดรับแสงอัตโนมัติสามารถปรับเอาต์พุตของท่อให้เข้ากับกายวิภาคของผู้ป่วยได้ดีเพียงใด”
สำหรับโปรโตคอล 120 kVp การควบคุมการเปิดรับแสงแตะเกณฑ์ที่ต่ำกว่าสำหรับผลิตภัณฑ์เวลาปัจจุบันของหลอดในทรวงอกสำหรับผู้ป่วยจำนวนหนึ่ง ซึ่งต้องการควบคุมให้ต่ำลงกว่าเดิมแต่ทำไม่ได้ เขากล่าวต่อ
“นี่แสดงให้เราเห็นว่าเรายังคงสามารถเพิ่มประสิทธิภาพโปรโตคอลการได้มาของเราด้วยความใส่ใจในรายละเอียดและลดการสัมผัสรังสีของผู้ป่วย” Skornitzke อธิบาย “การควบคุมการเปิดรับแสงอัตโนมัติกำลังแตะระดับต่ำสุดสำหรับผลิตภัณฑ์เวลาปัจจุบันของหลอดในทรวงอกสำหรับผู้ป่วยจำนวนหนึ่ง เรากำลังอยู่ระหว่างการประเมินการปรับเกณฑ์ที่ต่ำกว่านี้ ซึ่งอาจช่วยลดการได้รับรังสีของผู้ป่วยได้อีก โดยเฉพาะในผู้ป่วยรายเล็ก อย่างไรก็ตาม เราจะต้องพิจารณาอย่างรอบคอบถึงผลกระทบใดๆ ที่อาจเกิดขึ้นต่อคุณภาพของภาพการวินิจฉัย”
Credit : hyperkinky.net imichaelkorsfactorys.com iskandarpropertytube.com italianpoetryreview.net jackpinebobcary.net
